Twilight Inscription (edycja polska)

Radosław Kałuża

Data dodania: 05 November 2022

Do gry Twilight Imperium już dawno przylepiono łatkę monumentalnej gry planszowej, której rozgrywka trwa kilka, a niekiedy nawet kilkanaście godzin. Tytuł ten zalicza się do dość skomplikowanych, toteż jego targetem są bardzo zaawansowani gracze. Samo pudło, niemieszczące się nieraz na żadnej półce, potrafi wprawić w osłupienie, a przyśpieszający rozłożenie insert ceną przewyższa niejedną grę z „wyższej półki”. Nic więc dziwnego, że w momencie, gdy gdańskie wydawnictwo Rebel zapowiedziało ukazanie się na polskim rynku tytułu Twilight Inscription o mechanice roll-and-write, czyli tzw. „wykreślanka”, społeczność planszówkowa miała mieszane odczucia. Jak zatem prezentuje się mniejszy i szybszy tytuł z tego uniwersum? Jeszcze nie było mi dane zagrać w Twilight Imperium, więc do rozgrywki w Inscription podchodziłem bez uprzedzeń i wygórowanych oczekiwań, byłem wręcz ciekaw, jak może wyglądać „wykreślanka” zaprojektowana na podstawie tak zaawansowanej gry. Pierwszy plus – gra mieści mi się w kallaxie. Po otwarciu wieczka ukazuje się coś takiego jak „szybki start” zapisany na sześciu stronach, a dopiero potem właściwa instrukcja. W moim przypadku był to strzał w dziesiątkę – przestudiowanie „szybkiego startu” nie tylko znacznie ułatwiło zorientowanie się w zamieszczonych elementach i pozwoliło zrozumieć, jak będą wyglądały poszczególne rundy, ale przede wszystkim sprawiło, że sama instrukcja była dużo czytelniejsza i łatwiejsza w przyswojeniu. Oprócz tego w pudełku znajdują się pięknie wyglądające kości o większych niż standardowe rozmiarach, osiem pomarańczowych pisaków, karty oraz główny trzon gry – arkusze. Same arkusze były dla mnie kolejnym plusem w grze. Wydawca zadbał o nie, powlekając je folią. Dzięki temu za pomocą ręcznika papierowego można starannie zetrzeć wszystkie naniesione zmiany. Jest to o tyle dobre rozwiązanie, że w wielu grach tego typu znajdujemy bloczek, który kiedyś może się skończyć i zwykle trzeba kserować karty na zapas – chociaż z doświadczenia wiem, że bloczki zwykle się nie kończą przez najbliższe kilka lat od zakupienia gry. Po zapoznaniu się ze wszystkimi elementami i przygotowaniu gry do rozgrywki, pora rozpocząć epicką przygodę, kierując jedną z 24 dostępnych w grze ras. Poza asymetryczną kartą rasy gracze mają do dyspozycji cztery arkusze: nawigacji, ekspansji, przemysłu i wojskowości. Arkusze są dwustronne – strona B jest identyczna dla wszystkich graczy, natomiast strona A będzie indywidualna dla każdego. Dodając do tego asymetryczne zdolności każdej z rasy i losowe karty zadań, tytuł znacznie zyskuje na regrywalności. Wbrew przeświadczeniu, rozpoczynając rozgrywkę w Twilight Inscription, to nie zasady będą stanowiły problem, a mnogość wyboru, przed jakim zostają postawieni gracze. Kiedy już zapoznamy się z każdym arkuszem i dostępnymi w ramach jego aktywacji akcjami, to pozostaje jedynie stosować się do poleceń na kartach wydarzeń oraz wyników na kościach. Przebieg rundy wygląda w następujący sposób: Mówca, czyli gracz najbardziej rozeznany w zasadach i dbający o płynność rozgrywki, odczytuje treść pierwszej karty wydarzeń. Karty te dzielimy na strategiczne, rady, produkcyjne i wojenne. W tych pierwszych zawsze będziemy wybierać jeden z arkuszy, na którym wprowadzimy zmiany w zależności od uzyskanych symboli. Karty wydarzeń produkcyjnych pozwalają przede wszystkim pozyskać dobra handlowe, karty rady zainicjują głosowanie za przyjęciem lub odrzuceniem projektów, natomiast karty wydarzeń wojennych rozpoczną rozpatrzenie konfliktów pomiędzy sąsiadami. Kiedy już rozpatrzona zostanie dana karta, Mówca wykłada kolejną – cały proces się powtarza, aż do momentu pojawienia się karty „Tron czeka na władcę”, wtedy zostają podliczone punkty na każdym z arkuszy i gracz, który uzyskał ich najwięcej, wygrywa grę. Jak widać, rozgrywka w TI sprowadza się do skreślania i zakreślania symboli na arkuszach, nanoszenia wojennych jednostek i głosowania w spotkaniach Rady Galaktycznej. Jak wczesniej wspomniałem, nie miałem wygórowanych oczekiwań co do TI i brałem go za bardziej rozbudowaną „wykreślankę”, niemniej gra w Inscription była świetną zabawą i ostrą rozkminą, zwłaszcza kwestia, który arkusz teraz aktywować i na czym się skupić – ekspansji, produkcji czy może iść w militaryzm? Gra warta polecenia każdemu fanowi mechaniki i nie tylko.

Ocena: 5/5

Adam Z

Data dodania: 04 October 2022

Duża, mała gra. Każdy kto grał w Twilight Imperium niekoniecznie się tu odnajdzie, to inna gra, inne mechaniki, ale gra wciąga i daje super zabawę. Na pewno warto spróbować. Po drugiej rozgrywce zaczęła się robić dość prosta i prosi się o wiele dodatków.

Ocena: 5/5

Golfang

Data dodania: 03 October 2022

Małe pudełko, a pomieściło cały kosmos... zaraz zaraz a czy on nie jest nieskończony? Jeśli tak, to jak to upchnięto do kompaktowego pudełeczka (w porównaniu z Twilight Imperium)? Jest to kosmiczny roll and write w dobrze znanym świecie Twilight Imperium dla 1 do 8 osób. Gra toczy się na 4 planszetkach suchościeralnych (przemysł, nawigacja, wojskowość oraz ekspansja) - każdy gracz ma do dyspozycji swoje własne i co ważne unikalne planszetki (każda planszetka jest inna w ramach tego samego typu - w pudełku jest 8 różnych planszetek wojskowości, 8 różnych przemysłu... itd) Gra toczy się na przestrzeni 5 etapów, w ramach którego pojawiają się wydarzenia, na które reagują nasze cywilizacje (w grze jest ich aż 24). Talia tych wydarzeń jest układana przed rozgrywką w losowy sposób - co prawda ilość kombinacji jest mocno ograniczona ale zawsze może nas zaskoczyć. Podczas takiego wydarzenia wybieramy którą gałąź rozwoju będzie nasza kosmiczna rasa uskuteczniać: przemysł, nawigację, wojskowość czy ekspansję. Ta plansza staje się aktywna w ramach tego wydarzenia i tylko na niej będziemy mogli wprowadzać zmiany (no nie tylko na niej ale głównie, gdy ż niektóre zebrane przez nas surowce z tej aktywnej planszy pozwolą nam ingerować w inne plansze - ale to są wyjątki) Dróg do zwycięstwa jest bardzo dużo i pewnie każda rasa będzie miała lepszą lub gorszą ścieżkę do sukcesu. Zalety: 1. Ładne wykonanie - na początek wydaje się dość chaotyczne (dużo znaczków i kolorów na planszach) ale po ogarnięciu gry człowiek się przyzwyczaja i zaczyna dostrzegać konkretne dobre rozwiązania. 2. Instrukcja - dość krótka i wg mnie dobrze napisana. Niby 20 stron, ale 3 pierwsze to grafiki i spis elementów - czyli już tylko 17 do przeczytania. Tekst pisany jest dość dużą czcionką i pojawia się sporo grafik (dużych i ładnych), a bez nich instrukcja zajęłaby pewnie dużo mniej miejsca - może 8 może 10 stron. Da się to łatwo i szybko ogarnąć. 3. Regrywalność - bardzo dużo ras, planszetki rozgrywki (przemysł, nawigacja, wojskowość oraz ekspansja) są osobne i można je dowolnie między graczy mieszać. Daje to ogromną ilość kombinacji rozgrywki - a każda z nich jest inna. Dodatkowo losowa kolejność wydarzeń (ograniczona, ale jednak ciągle jakieś zaskoczenie może być) 4. Szybkość rozłożenia - to jest na prawdę mega, że skomplikowana gra (a ta nią jest na pewno - nie jest łatwa i szybka gierką) pozwala się rozłożyć w mniej niż 5 minut. 5. Tryb solo - dla mnie ważny tryb, bo często grywam sam. Minusy: 1. Mała ilość wydarzeń - w sumie są ciągle identyczne, niczym się nie różnią wydarzenia etapu (w ramach tego samego typu) 1, 2, 3, 4 między sobą. 2. Mała ilość misji - tylko 3 karty misji w ramach jednego typu. Niby nie tragedia ale mogli się wysilić na więcej różnorodności. 3. Czas gry - moja partia solo trwała około 1,5 do 2 godzin, a z kolegą graliśmy od 2,5 do 3 godzin. Stanowczo za długo. Oczywiście tą są nasze pierwsze rozgrywki - pewnie z ilością partii czsa ten ulegnie skróceniu. 4. Brak 8 znaczników wyboru aktywnej planszy! Czy to taki wielki problem dodać 8 kartonowych albo plastikowych "dupsli" (już nie mówię, żeby dla każdej rasy inna - chociaż to by było na prawdę super rozwiązanie) które w łatwy sposób zaznaczałyby którą planszę się wybrało jako aktywną? Wiem w sumie każdy powienien przecież pamiętać - ale może się zdarzyć, że ktoś na chwilę przerwie grę i wróci... wtedy może mieć zagwozdkę. Ja na pewno przygotuję sobie jakieś dodatkowe znaczniki. 5. Składanie gry - czysczenie planszetek po grze - opisałem to wyżej więc nie będę powtarzał się. Zajmuje to dość duzo czasu i potrafi nabrudzić (ja sobie zapaćkałem stół podczas tego czyszczenia - następnym razem wezmę podkładkę, której używam do malowania figurek) To tyle w skrócie - ja ze swojej strony polecam tę grę.

Ocena: 4/5