Nemesis (PL)

Paweł Jędruch

Data dodania: 11 October 2022

Kapitan Budzę się w pomieszczeniu z mnóstwem świateł, jest mi niedobrze, mam mroczki przed oczami, obok mnie jakiś doktorek na wózku i pani Pilot wygrzebująca się z komory hibernacyjnej, do tego trup na środku Hibernatorium. Teraz sobie przypominam, uśpili nas na tym rozpadającym się wraku, odruchowo sięgam do kabury, jest mój kolt, sprawdzam naboje, 6 sztuk, odpalam szluga. Uspokajam się. Trup sam się nie zabił. Podejrzane. Doktorek jedzie do innego pomieszczenia, hałasując przy tym strasznie, będę go unikał, ciekawe co on tu robi? Pani pilot idzie w słabo oświetlony korytarz, chyba coś knuje, jej na pewno nie można ufać. Nie dość, że kobieta, to jeszcze służy w Siłach Powietrznych. Dla mnie został ostatni korytarz, mroczny i ciemny, słyszę jak coś drapie w wentylacji, szmery i dziwne odgłosy, jakby coś tam było, czekało. Ruszam powoli i po ciuchy, by zrealizować, któryś z moich dwóch celów, nie mogę im go zdradzić. Nadam sygnał i włączę autodestrukcję statku, sam ucieknę w kapsule, taki jest plan. Teraz realizacja. Muszę znaleźć pokój łączności. Skradam się mrocznym korytarzem, kable statku zwisają z sufitu, awaryjne światła mrugają, para opuszcza stare rury tworząc poświaty i mgły, słyszę w oddali jakiś krzyk i strzały. Przeładowuję kolta. Potykam się na jakiejś puszcze, z korytarza na wprost słyszę szmery, niepokojące szmery. Wchodzę do pomieszczenia z kratami, mnóstwem szafek i skrzyń. Magazyn. Przeszukuje wszystko co się da, znajduję karabin z jednym magazynkiem, japa mi się uśmiecha na to szczęście. Może nie będzie tak źle, na tym kosmicznym łez padole. W następnym pomieszczeniu znajduję bandaże, z doświadczenia wiem, że zawsze się przydają. Ruszam dalej, coś wstrząsa statkiem, jakaś eksplozja i kolejne krzyki, seria z karabinu, ruszam w przeciwnym kierunku. Znów te szmery, czuję jakby mnie ktoś obserwował, czekał na mój błąd. Stawiam kolejny krok i pojawia się z ciemności ogromny obcy, atakuje pazurami, ale mam farta i odruchowy unik ratuje mi życie, strzelam jak mnie czyli z przyłożenia z karabinu. Pudło. Szlag. Strzelam ponownie, trafienie, ale obcy nadal naciera. Ponowny strzał i ponowne pudło. Cholera. Karabin się zacina. Uciekam do sąsiedniego pomieszczenia, zamykam śluzę za sobą zostawiając za sobą obcego. Znajduję się w Sterowni, zmieniam koordynaty i kierunek docelowy tej krypy - na Marsa, niech tam spocznie z tym poczwarami. Kolejne szmery, wybiegam z pomieszczenia i atakuje mnie kolejny potwór, jeszcze większy i straszniejszy niż poprzedni, stawiam zasłoną ogniową i biegnę co tchu przed siebie, nie patrząc na nic. Wskakuję do kolejnego pomieszczenia, chyba się udało. Szlag, pomieszczenie płonie, z drugiej strony pani Pilot z czymś w ręce, to jajo. Jajo tego czegoś. Patrzy się na mnie, widzę błysk w jej oku, znika w korytarzu za zamykającą się śluzą. Kobietom nie można ufać. Musze ugasić ten pożar. Ale coś jest nie tak, skrzynki się przewracają i pojawią się ona, w zasadzie cały czas tu była, dumna i majestatyczna, ogromna. Królowa obcych. Chyba skończył się mój dzień dziecka. Ładuję kolta do pełna, przyda się. Królowa wydaje z siebie ryk i drzwi za mną eksplodują, pojawią się kolejny obcy. Czarno to widzę... Rozpisałem się i poniosły mnie wodze fantazji, ale w sumie to prawda, takie historie dzieją się w tej grze. Gra ma ogrom plusów i kilka minusów, ale to jedyna gra w jaką grałem, gdzie nie czuję, że gram w grę. Przeżywam opowieść, niesamowitą historię i te kilka godzin rozgrywki mija niczym kilka minut. Początki są trudne, ale da się nauczyć wszystkiego, set-up gry jest długi, ale można go przyśpieszyć, losowość jest, ale idealnie tutaj pasuje. Pamiętam każdą grę zagraną, wygraną czy przegraną i historie jakie się wytworzyły, niejeden film by obdarzył tymi opowieściami. To nie tylko moje odczucia, ale i współgraczy. Grałem z niedzielnymi graczami, jak i wyjadaczami, każdy był zachwycony. Dla mnie to najlepsza gra planszowa na Świecie i jedyna jakiej na BGG dałem 10/10.

Ocena: 5/5

(Pani) Świeżak wśród Planszówkowiczów

Data dodania: 06 October 2022

Tę grę dostałam jako prezent na swoje urodziny. Marzyłam o niej odkąd zapoznałam się z wideoinstrukcją i dowiedziałam się, że można pokierować intruzów w stronę pozostałych graczy, a samemu uciec w kapsulę ratunkowej (tak, w planszówkach włącza mi się tryb rywalizacji) :D Eksplorowanie pomieszczeń naszego statku wiąże się z pojawianiem się szmerów, a co za tym idzie... możliwością pojawienia się Intruzów. Niektórzy mają szczęście i losują same larwy albo pełzacze,  niektorzy juz na poczatku dostają samą Królową... Ale przecież mamy naszych przyjaciół na statku, którzy ruszą nam z pomocą, prawda? No właśnie niekoniecznie... Nie ufajcie nikomu, bo nie wiecie jaki cel mają i dla kogo pracują. Dla fanów samodzielnych rozgrywek mamy tutaj tryb solo, gra się równie dobrze jak przy większej ilości osób. Dużo elementów, piękne figurki i mnóstwo kart (dla fanów koszulkowania). Plansza dwustronna zapewnia dwa poziomy trudności. Co prawda gra zajmuje sporo miejsca po jej rozłożeniu i trochę czasu zajmuje jej przygotowanie, ale dla takiej gry można to przeboleć!

Ocena: 5/5

Bits

Data dodania: 03 October 2022

Nemesis zdecydowanie należy do kategorii gier z wysokim progiem wejścia, w czym pomaga świetnie przygotowana wideorecenzja (po obejrzeniu jej jedynie kilkukrotnie sprawdzaliśmy szczegółowe zasady w papierowej instrukcji). Pomimo tego wszystkie osoby, z jakimi miałem okazję grać - nawet grywający na co dzień w gry bardziej "niedzielne" - uznały Nemesis za świetną rozrywkę, angażującą wszystkich w pełni aż od początku do samego końca. Odpowiedzialny za to jest z pewnością klimat gry, który opisałbym jako połączenie klasycznych horrorów: "Obcego", z uwagi na warstwę fabularną gry (wracający na Ziemię statek, jego powolna eksploracja, szemrana korporacja z własnymi celami, nieustanny niepokój związany z obecnością niepożądanych pasażerów) oraz "Coś", z uwagi na stałą niepewność co do tego, czy nasi sprzymierzeńcy naprawdę są sprzymierzeńcami. Drugi z powyższych elementów - ta nieustanna niepewność co do motywów naszych towarzyszy - jest w mojej ocenie największym atutem Nemesis. Każdy gracz na początku rozgrywki wybiera jedną z dwóch postaci (z sześciu dostępnych, z których każda posiada własny zestaw przedmiotów/zdolności), a następnie losuje dwa indywidualne cele. W momencie pojawienia się na statku pierwszego kosmity - Intruza - każdy gracz wybiera jeden cel i dąży do jego zrealizowania. Do wygrania konieczne jest przeżycie i zrealizowanie swojego celu (które mogą być neutralne, jak chociażby powiadomienie Ziemi o czyhającym na statku zagrożeniu, czy też przeciw innym graczom - których jednak nie można atakować wprost!). W Nemesis wygrać nie jest łatwo - oprócz realizacji celu musimy eksplorować statek (powoli i po cichu lub szybciej, ale narażając się na to, że usłyszą nas Intruzi), dbać o to, aby nie uległ on zbyt wczesnemu zniszczeniu (przez panoszące się pożary czy coraz to kolejne awarie), a także aby nie zostać obiadem dla Intruzów. Mimo tego nawet przegrane rozgrywki były przez nas miło wspominane jeszcze na długo po ich ukończeniu, i zawsze z chęcią wracamy na pokład Nemesis. Gra zdecydowanie warta swojej ceny - każda z naszych rozgrywek była unikatowa, a sposób przygotowania gry (modułowe pomieszczenia za każdym razem losowo układane na planszy statku, inne umiejętności każdej z postaci) sprawia, że długo nie doświadczymy powtarzalności.

Ocena: 5/5

Andrzej Kutys

Data dodania: 03 October 2022

Czy da się oddać filmowy klimat na planszy? W przypadku tej gry to pytanie retoryczne. Bo Nemesis to jedno wielkie doświadczenie, niczym ze słynnej serii o obcych. Jeżeli z takim założeniem usiądziecie do stołu, wszystko będzie dobrze. Wiele nieporozumień wokół Nemesis bierze się bowiem z niezrozumienia, czym właściwie jest ta gra. Fakt, bywa "niesprawiedliwa", gdy potrafi wykończyć ekipę przy stole nawet w ekspresowym tempie. Ale ma oddać poczucie bycia na statku kosmicznym opanowanym przez wrogie istoty, gdy nie wszystko jesteś w stanie przewidzieć bądź temu przeciwdziałać. I z tej roli Nemesis wywiązuje się wręcz koncertowo. Uczucie zaszczucia, braku czasu, zasobów, gdy gonieni często ostatkiem sił walczymy o przetrwanie - oto Nemesis w całej okazałości. Mocne mechaniką, która świetnie koresponduje z ideą i klimatem. A że losowe i czasami naprawdę można mieć pecha? No losowe, miłośnicy przekładania mepelków w poszukiwaniu punktów zwycięstwa czasem i zgrzytają zębami na Nemesis. Tylko, że to zupełnie nie o tym jest ta gra. To doświadczenie. O którym pamiętasz, gdy odejdziesz od stołu. Jest w Nemesis trochę rozkładania, w instrukcji (w mojej ocenie dobrze napisanej) nie brakuje niuansów, które trzeba zapamiętać. Ale w zamian dostajesz jedną z najlepszych przygód na planszy jakie oddano w ręce graczy. Prawdziwy film zaklęty w karton i plastik.

Ocena: 5/5

Hajlowski

Data dodania: 03 October 2022

"Cześć! Z tej strony Królowa Roju. Witam na pokładzie statku Nemesis. Nic się nie martw! Wiem, że jest trochę mroczno, ciemno, jesteś lekko zdezorientowany po hibernacji, wszędzie słyszysz jakieś szmery. Pomimo tego, na tym statku jest dość przyjemnie i wesoło. Być może spotkasz moje dzieci. Nie panikuj od razu, one tylko tak wyglądają! Z natury mają łagodne usposobienie i nie będą chciały Cię skrzywdzić. Znajdź sterownie i silniki, ustaw nam dobry kierunek lotu, a przeżyjemy naprawdę fajne chwilę na pokładzie! ŻARTOWAŁAM! Dałeś się nabrać. Wszystko tutaj chce Cię zabić! ZNAJDĘ CIĘ! Nemesis to REWELACYJNY survival horror, rozgrywający się na tytułowym statku Nemesis. Gra semikooperacyjna, gdzie po części wszyscy chcemy tego samego - przeżyć, ale jednocześnie każdy ma trochę inne zadanie i jak się okazuje wrogiem na statku nie jest wyłącznie obca rasa, a każdy z nas. Klimat, klimat, klimat i szmery. POLECAM!

Ocena: 5/5